Z Města/Cottbus. 5-lětna jo tegdy pśišła do Łužyce, jo absolwěrowała Dolnoserbski gymnazium, teke w swójom studiumje w Lipsku a Wienje jo se to pla njeje pśecej zasej wó łužysku domownju wjerśeło, mimo togo jo se wóna ako wobźělnica prědnego lětnika Zorjow intensiwnje ze serbskeju rěcu zaběrała. Dawno ga se wóna, chóśebuska wuměłcowka Hella Stoleccyc, wuznawa ako Serbowka. A to se teke wótbłyšćujo w jeje wuměłstwje. Wóna wuzgónjujo Łužycu, brunicowu jamu, spušćone abo se změnjajuce rumy. Ale pśedewšym se tematizěruju luźe we tych rumach – Serby a jich identita. Za to, kak Hella Stoleccyc pśi tom zwězujo tradicije a nałogi na jadnom boce a to moderne, žywjeńsku realitu luźi na drugem boce a mósty mjazy corajšnym a źinsajšnym namakajo, za tu wjelewarstwowosć jeje wobrazow, za ten cele cłowjecny pśistup a wobchadanje z uniwerselnymi pšašanjami, jo młoda žeńska južo wjele pśipóznaśa a cesćenja žněła.