Z Hochoze/Drachhausen. Z wokom, kenž se smjejo, a z jadnym, kenž płaco, jo se drje młoźinska šefowka Iben Lotric dała togo dnja. To jo było jeje slědne łapanje kokota ako młoźinska šefowka, ale jeje slědne lěta we hochoskej młoźinje to hyšći njejsu. Zachadnu sobotu jo se młoźina pśi cerkwi zmakała, aby pó tśich rejach a kupkowem fośe gromaźe k sportnišćoju wumaršěrowała. Pódla sportnišća jo dejał žnjowny swěźeń se wótměś a z tym su kśěli teke testowaś, lěc se ta městnosć za žnjowny swěźeń dnja 14. septembra k 19. Bramborskemu wejsnemu a žnjownemu swěźenju góźi.

Drje slědny raz jo źaržała Iben Lotric dwójorěcne nagrono ku kokotoju – jo žycyła rejtarjam gluku a jo se wuźěkowała woblekaŕnicam. Njeglědajucy na góruce temperatury njejo se tych 17 źowćow w swójich swěźeńskich drastwach zbyło pódkóšulow. Te ga su se zabłysknuli, gaž su se źowća k muzice wjerśeli. Młoga druga wjas mógała se wześ hochoskich ako pśikład, pśeto wšykne su byli wopšawdu pórědnje woblacone.