Brjaze su pśisamem symbol za maj a za swětki. Rědne su, a žrědło za piśa a gójadło. Comy tśi wěcy pśedstajiś, kenž su pśigótowane z brjaze.

Brjacka abo brjazowa mězga. Wóda brjaze, kenž w nalěśu górjej stupa we tom bomje, jo strowa a słoźi. To su w staršych casach w našych jsach wóttocyli z brjazow. Tu pósłodku mězgu móžoš piś, wóna wopśimjejo dwa procenta cukora. Brjacka jo gójadło pśi wšakich śerpjenjach. Chtož ma lažke problemy z puchorjom abo žołcom, za togo jo brjacka dobre piśe. Brjacka dej „cysćiś wót nutśi“, a pomagaś gaž luź śerpi a ma to ryśe (reuma abo popajź). Ta mězga pógnujo mězgi śěła, a nerki. Brjacka jo dobra za kóžu głowa, jaden móžo ju jadnorje mazaś na głowu, gaž włose wupadaju abo maju spjerchliny. Młogi jo brjacku teke mazał do woblica, abo na rany, kenž njejsu se kśěli gójś. W Pratyji lěta 1936 stoj: „Kupanje z brjazowym listom jo dobre pśez napuknjone nogi .“