Z Dolneje Łužyce/Niederlausitz. Slědny stwórtk jo był stupny stwórtk. W Nimskej jo na tom dnju wót kóńca 19. stolěśa teke tradicija „dnja nanow“ abo „dnja muskich“ etablěrowała. Wulěty, rady tek z tutkanim, ga su k tej góźbje wósebnje woblubowane – mjaztym nic jano mjazy knězami, ale teke z cełymi familijami. Až taki ruš jo mógał se „normalnje“ wótměś, to lětosa zasej njejo było tak dane. Hyšći jo płaśiło wjele wobgranicowanjow dla tych póstajenjow pśeśiwo rozšyrjenjeju korona-wirusa. A pón jo se to tek wušykowało, až pśisamem ceły źeń jo był mokšy a zymny. Idealny źeńk za wulěty to drje njejo był. To pak njejo kuždego wóttšašyło! Młoge su se weto na kólaso šwignuli abo na drugi part něco se pśedewzeli.