Z Matyjojc/Mattendorf. Mała wjas Matyjojce ma jadnab 260 wobydlarjow a jo w rědnej wokolnosći na pódzajtšo drogi B115. Wo-pšawdu rědna wjas w góli ma serbske kórjenje. Prědny raz naspomnjeta jo była w lěśe 1500 a mě jsy pśiźo wót mjenja wósoby Mato, pó nimsku Matthias. Arnošt Muka jo zwěsćił, až su wšykne 256 wobydlarje w 1880ych lětach byli Serby. 1956 jo wustajił Ernst Černik serbskorěcny późěł na 32,7 procentow. Ako źěl gmejny Łukojce (Wiesengrund) słuša Matyjojce źinsa k serbskim sedleńskim stronam. Wót lěta 1913 dajo we jsy pjakaŕnju, kótaruž jo natwarił a załožył pjakaŕski mejstaŕ August Drocholl. Styri lěta pózdźej jo Baršćanaŕ Bruno Neumann pśewzeł pjakaŕnju, až do lěta 1947. W tom lěśe jo Adolf Jacob, stary nan něntejšnego wobsejźaŕja Steffen Jacob, dalej wjadł pśedewześe. Ako tencas nałog, jo pjakaŕnja teke póbitowała zakładny sortiment žywidłow. Tak jo až do źinsajšnego wóstało, to pak nic jano za luźi ze jsy. Guski, fryšny burski klěb a tykańc słoźe teke kupcam z Baršća, z Grodka a z Derbna. Wót lěta 1964 jo był nan Manfred Jacob zagronity za lodu. Wón jo 1999 rozpšawił w Nowem Casniku: „Es waren keine einfachen Zeiten damals.