Źiwadłowy kus Jurija Kocha „Mój wuměrjeny kraj“ jo tuchylu wiźeś w Budyšynskem źiwadłu, a to w nimskej rěcy. Chtož se intresěrujo za ten kus a bydli w Chóśebuzu abo wokolinje, móžo dnja 29. apryla sobu pśiś do Budyšyna. Wobswětowa kupka Chóśebuz to organizěrujo.

Kak to pśiźo? „Žedne góstne pśedstajenje njejo až do něnta było. Serbsko-nimske źiwadło jo to wšak drugim łužyskim jawišćam póbitowało. W měsćańskem statnem źiwadle pak njejsu tu inscenaciju kśěli pśewześ. Ako to budyšyńske źiwadło groni, su wopytali termin namakaś za nalěto 2015, pón za nalěto 2016. Z organizatoriskich pśicynow pak njejo to Chóśebuskemu źiwadłoju móžno było. Zalažy to snaź na tom, až intendant chóśebuskego źiwadła se tak zasajźijo za brunicowe góspodarstwo?“ Tak jo pisała Wobswětowa kupka Chóśebuz. Towaristwo wiźi pśicyny za to w tematice kusa. Źož źo wó nadalej aktualnem problemje, lěc techniske doprědkarstwo móžo (a dej) wšykne tradicije narownaś. Konkretnje to groni: w srjejźišću stoj to wótbagrowanje serbskich jsow a zgubjenje domownje.