Z Lubnjowa/Lübbenau. Južo wót lěta 1881 eksistěrujo Kórjeńkojc flejšaŕnja w Lubnjowje, źinsa jo jadnučka producěrujuca flejšaŕnja w měsće. „Samo w DDRskem casu jo wóstało pśedewześe w ruce familije. Mój stary nan jo tencas był źělowy wjednik zawoda (Betriebsteilleiter), tak ako pózdźej mój nan“, groni flejšaŕska mejstaŕka Sylvia Kórjeńkowa (Koreng). Wóna nawjedujo pśedewześe familije južo w pětej generaciji a jo prědna žeńskeca wobsejźaŕka. 2012 jo pśewzeła lodu wót staršego bratša Andreasa. Pótom jo wóna pómjeńšowała koncept lody, aby źěłała wěcej wuspěšnje a efektiwnje. „Źinsa njedajo nic ‚we srjejźi‘. Pak maš wjeliku firmu, pak mału lodu. Šym wětšy sy, śim wěcej musyš wudaś. Mě stej pokoj a wósobinski kontakt z našymi pěś pśedawaŕkami a z kupcami wažnej.“ Druge styri filiale jo wóna zacyniła a se wěcej na to koncentrěrowała, zwisk swójeje lody k regionoju zmócnjaś. „Wšo pśiźo z Lubnjowa abo z wokolnosći, lěc to jo kisały kał, kśěn abo druge wěcy. Jano měso pśiźo z Lipska“, groni Sylvia Kórjeńkowa.