Ze Cazowa/Zahsow. Jolic co tuchylu něchten do pśirody abo na rozchójźowanje a krotke drogowanje wence, ten ma se bóžko wjelgin śěžko. 15 kilomejtari pšec wót swójogo bydlenja, to smjejo, nic mejtaŕ dalej. Togodla musyš tuchylu kradu měriś a wulicyś, w kakem krejzu móžoš se pógibowaś, gaž rowno na źěło abo ku gójcoju njemusyš. Z města móžoš na pśikład na jadnom boce až k husańskemu młynoju abo k Sprjewi do Dešna a na drugem boce až do Gołkojce a do Cazowa.

Jo, do Cazowa – wšojadno, lěc z awtom, z kólasom abo pěšy. Ta wjaska słuša do wjelikeje gmejny Gołkojce. Tuchylu bydle tam něźi 300 luźi, hyšći raz tak wjele ako pśed 30 lětami. To groni, až jo wjas bejnje rozrosła. Gaž drogujoš pó tej jsy, to teke wiźiš. Wósebnje pśi głownej wejsnej droze do Gołbina a pśi droze, ako wjeźo na kjarchob, su stajili wjele nowych rědnych domow, mjazy drugim jaden wětšy za wjele familijow. Teke młoge starše twarjenja blisko kjarcmy, najsy, su dostali nowe a moderne woblico.