Sedymlětny Pawl, jogo źaseślětny bratš Robert a starjejšej kśě lětosa gódowny swěźeń pla stareju starjejšeju swěśiś. Starki jo był gólnik a domcyk wót njogo a starkeje stakim stoj – ako se słuša za gólnicu – cele blisko góle. How stej tej dwa gólca južo wjele wuběrnych swěźenjow pśebywałej. Wót corajšnego jo ta familija wu stareju starjejšeju. Starjejšej pomagatej pla pśigótowanjow za swěźeń. Pawl a Robert matej na mysli, teke zwěrjetam góle gósćinu pśigótowaś.

W slědnych dnjach stej doma dałej kokosowemu tucnemu rozejś. Do togo stej pódměšałej słyńcowe packi a lanowe semjenja. Tu masu stej pón scyniłej do kwětkowych gjarnyškow. A wesrjejź stej nutś tyknułej dłujki kij. Na njom mógu sykorki, gaž wóni te zerna šnekocu, se źaržaś.