W našom rěźe pśi góźbje 30 lět zjadnośoneje Nimskeje w Serbach pśinjasomy tenraz temu ze šulskego wobłuka. Raźi by kśěli wótśišćaś wótrězk wó wuwiśu cełego serbskego šulstwa w slědnych lětźasetkach. To bóžko njejo se nam raźiło, tematika jo pak snaź pśewšo wobšyrna za casnikowy artikel. Toś cytaśo tenraz pśinosk wót změnow na Serbskej rozšyrjonej wušej šuli (SRWŠ) „Marjana Domaškojc“/Dolnoserbskego gymnaziuma w lětoma 1989/90. Napisał jo jen Juro Gera, něgajšny direktor teje šule.

To šulske lěto 1989/90 jo se južo njeměrnje zachopiło. Wšuźi su w kuždem tyźenju pónjeźele demonstracije byli. Ja som ako zastupny direktor za polytechniku a za wólbu półowanjow sobu se wó to starał, až normalne šulske žywjenje běžy.

Tegdy jo to była dwójośěgowa šula