„Glědajśo! Wjacor ze spiwanim w Hochozy. Pśepšosyjomy Was na zgromadne spiwanje z kupku Pśezpólne 11. měrca wjacor w gmejnskem kulturnem centrumje“ – take wutšobne pśepšosenje su dostali wobydlarje w Hochozy a w susednych jsach do domu. Wupósłała běšo jo hochoska Domowinska kupka, pśi tom pódpěrowana wót Domowinskeje župy Dolna Łužyca.

Ten serbski kulturny wjacor jo se wjelgin derje raźił, ale nježli wó njom pišomy, comy se nejpjerwjej domysliś na pódobne dolnoserbske zarědowanja pśed wušej 90 lětami. Tegdy, 1924, stej dwa znatej serbskej chora z Budyšyna a z Bukec/Hochkirch pla Budyšyna pśijěłej do Dolneje Łužyce a stej w Turnowje, Strjažowje a Rogoznje z rědnymi koncertami luźi rozwjaselili ze serbskimi štuckami, teke z dolnoserbskimi. To jo bejnje zmócniło a spěchowało serbske žywjenje w Dolnej Łužycy.