Pśi góźbje pósćenja Myta Ćišinskego Mariji Elikowskej-Winklerowej z Chóśebuza sobotu comy w Casniku wótśišćaś lawdaciju, kótaruž jo w Pančicach-Kukowje k jeje cesći źaržał direktor Serbskego instituta dr. Hauke Bartels.

Źinsa jo se mě wusoka cesć dostała, až smějom žeńsku wuchwalowaś, ako jo se pśez lětźasetki a bźez rownosći za to dolnoserbske zasajźowała.

Ramik za to jo twóriła za Dolnu Łužycu eminentnje wažna institucija: Šula za dolnoserbsku rěc a kulturu, kótaraž jo mógła w pśedslědnem lěśe swój 25-lětny jubilej swěśiś. Toś ta 1992 nowo załožona šula nawězujo na pśedchadnu, źož jo laureatka južo z 80ych lět zachadnego stolěśa ako docentka statkowała.

Załožk źinsajšnego cesćenja jo sajźił akt kreatiwnego wopěranja pśeśiwo grozecemu zamknjenju tegdejšeje rěcneje šule, a to samo – to jo był wjeliki tšach – mimo narownanja. Z tym by zajšła institucija, ako snaź tencas njejo optimalnje funkcioněrowała, kótaraž pak jo weto měła wjeliki wuznam za zdźaržanje dolnoserbšćiny.

Kreatiwnosć togo statka lažy w kombinaciji dweju elementowu: