Lětosne žni njejsu byli dotychměst za wětšy źěl dobre. Žyto, jacmjeń wows, pšenica a druga trajda su byli ryjne, su měli małke zernka. Teje tšawy a sena na łukach jo było mało, a wót majsa bóžko njejo było na młogich pólach wjele k wiźenjeju. Jo był małki a zeschnuty. Dłujka górcota a suchota matej na tom tu głownu winu. Něnt su wšykne nar-ske: Kak buźo lětosa z kulkami?

Gano, na kulkowem swěźenju w Bórkowach, na kótaryž stej južo 15. raz za sobu pśepšosyłej tamne Domowniske a drastwowe towaristwo a bórkojska Domowinska młoźina, su byli wšykne zaźiwane a teke wjelgin spokojom, kake rědne kulki su tam wukopali. Tych jo było dosć a bejnje wjelike su byli, tak až jo se jaden z tych pilnych koparjow „wobśěžkował“, až jomu tšochu te mjeńše kulki za woblubowany wobjed z łupinatymi kulkami a z twarogom feluju!