W Casniku smy južo pisali wó źiwadłowem workshopje za źiśi w casu kompaktnego kursa Šule za dolnoserbsku rěc a kulturu. To jo była kooperacija mjazy teju šulu a Domowinskeju župu „Dolna Łužyca“.

Kuždy źeń su starjejše pśiwjadli tych dogromady 13 źiśi (wót 5–12 lět) do Dolnoserbskego gymnaziuma (DSG). Dörte Hentšelojc, Anja Leonhardtojc a Franciska Albertowa su na nich cakali. Wše tśi su pśed 17 lětami złožyli abituru na DSG. Franciska Albertowa jo študěrowała sorabistiku, źěła za Domowinu a powěda wjelgin derje serbski. Tej drugej stej profesionelnej ze źiśimi źěłałej, to graśe, rekwizity a kostimy wuwijałej. Znaśa serbskeje rěcy pla jima su pitśku „zaźaržali“, stej groniłej.

Kužde zajtšo jo zachopił z graśim, źož su se pšawje zeznali. W graśu jo jaden drugemu chyśił balo a pšašał „Chto jo płacki z tejzku wukšadnuł?“ Rěc graśow a źiwadłowego kusa jo była serbska, wobchadna rěc jo była měšana. Dörte Hentšelojc a Anja Leonhardtojc stej groniłej, až stej na kóńcu zasej bejny źěl serbskeje rěcy nawuknułej. Casy jo Aline Mummertowa hospitěrowała. Wóna jo Witaj-hortnaŕka w Žylowje.