Bogi Hanzo Depla južo njejo wěźeł, źo jomu głowa stoj a co dej wótegroniś. Njejo kśěł se wuznaś, až su byli wótegrona nazwucowane. Ale jaden žurnalist – stary pśeklepany Pětš Huntorak – stoj hyšći změrom a wócakujo, až se zogol zasej změrujo. Na to groni: Cakajśo raz! Snaź jo to wšykno jano wjeliki pśipad! Wěm, až njejo było wucynjone, ale něnto cu teke ja se něco wopšašaś. Som rowno dalšne pšašańko spśigótował! A pjerwjej nježli jo mógał hyšći něchten něco znapśeśiwiś, wobrośijo se na małego Jurka smjejkotajucy a groni: No, mój gólack, wjele ga jo 543 minus 216?

To ga jo njefairne!, jo Hanzo kśěł wuwołaś, ale Jurko jo był malsnjejšy a ned wótgroni: Tśista sedymadwaźasćo! Wšykne wuslědk napněte kontroluju ... napšawdu! Něnto jo pśipad wuzamknjony, gólack napšawdu licy! Kaki źiw! Kake wjasele!