Srjoda pśed njeźelu zamrětych swěśi se pó cerkwinskem kalendarju pokutny a bjatowański swěźeń. Pokuta słuša do wšyknych religijow a jo južo z casa antiki znata. Pśez pokutu su se dejali nuza a wójnske tšachy wótwobaraś. W srjejźowěku jo dało wósebne pokutne dny, gaž jo wjelika nuza była abo gaž su katastrofy grozyli. Pśez wójny, nuzu a bědu jo něga w Nimskej samo na 47 pokutnych dnjow wob lěto dało. Kónc 19. stolěśa jo cerkwina wušnosć póstajiła srjodu do smjertneje njeźele ako ten pokutny źeń. Za cas DDR, w lěśe 1966, jo se toś ten cerkwiny sweźeń wótpórał. Pśicyna jo była, až su zawjadli 5dnjowski źěłowy tyźeń, w BRD jo wóstał statny swěźeń. Pó zjadnośenju Nimskeje su tež nowe zwězkowe kraje ten swěźeń zasej dostali, ale jano až do lěta 1995. Pón jo stat toś ten swěźeń pśešmarnuł, z ekonomiskich pśicynow, aby mógał „wótwardowańske zawěsćenje“ financielnje wurownaś. Jano w lichem staśe Sakska jo swěźeń wóstał.