Gaž sejźim w koncerśe z klasiskeju muziku, pón ja zacynijom casy swóje wócce, aby mógał pšawje póžywaś te kšasne melodije. Tenraz, na koncerśe „Zaguslujuca klasika“ (Klangzauber Klassik) 4. maja w konserwatoriumje w Chóśebuzu pak som to cesćej cynił. Dla cog\′? Orchester Serbskego ludowego ansambla z Budyšyna z něźi 30 muzikarjami ga jo tam z pisanym rědnym programom ze znatymi a mjenjej znatymi twórbami serbskich a drugich komponistow grał pśed kradu 13 woglědarjami! Njejsom kśěł wiźeś wše te prozne stoły we tom wjelikem zalu, som se za to sromał. Mjazy woglědarjami su byli teke styrjo nimske měsćanarje a dwa gósća z Gór a wšym jo se koncert wjelgin spódobał.

Som se pó koncerśe ze žednymi muzikarjami rozgranjał. To jo był za nas źinsa rekord – pśed tak małkim publikumom njejsmy hyšći žednje grali, su gronili. Co su pśi sebje myslili, to njewěm.