Pśi našom „drogowanju“ pśez Balkan smy tśi raze póbyli w Kroatiskej: ned drugi źeń, ako smy jěli z Słowjeńskeje pśez Kroatisku do Bosniskeje, pón, ako smy woglědali do kroatiskego města Dubrovnik, a tśeśi raz, źož smy byli gósći w głownem měsće Republiki Hrvatska, w Zagrebje. Wokoło 400 km dłujka jo była ta droga tamkor z susedneje Serbiskeje, z jeje głownego města Beograd.

Kněni Slany, naša serbiska wjednica, jo nas pśewóźowała do Zagreba. „Ja wjelgin lubujom mój Beograd, ale rowno tak mě pśecej zasej śěgnjo do Zagreba. Wobej ga stej kšasnej měsće“, jo groniła.