„A gaž ty se módliš...“ (Mt. 6,5)

Prjatkowanje na górje jo połne pśedpisow, kótarež dawa Jezus swójim wuknikam, mjazy nimi teke, kak maju se módliś. Lěc rownož stoj w grichiskem originalu: „A gaž wy se módliśo...“, pišo Martin Luther: „Und wenn du betest...“, a pó tom pśełožujo teke Jan Bjedrich Fryco pó dolnoserbsku: „A gaž ty se módliš...“.

Ale Luther njejo wopacnje pśełožył, jogo zaměr jo był drugi ako Matejusowy. Ten wopisujo tšojeńko ze žywjenja Jezusa, Luther co kuždemu cytarjeju něco groniś. Luther njoco słowo pó słowje pśełožowaś, ale wón co pósołstwo Jezusa zadomiś do wutšobow swójich krajanow.

Cytanje njejo cynjenje wjele luźi, ale cytaŕ jo pśecej z tekstom sam. Lutheroju jo jasne, až móžoš jano z nimšćinu do wutšobow Nimcow pśiś, ako to za nim teke Fryco za Serbow spóznał. Togodla jo zakład Lutherowego pśełožowanja sakska pisarnjowa rěc (sächsische Kanzleisprache). Taka jo była kompromis mjazy narěcami, aby se mogali wikowarje a politikarje wšakorakich nimskich krajow rozměś.