Lětosa swětki jo była w Bórkowach zasej noc powěsców. K tśeśemu razoju jo prezentěrował Serbski ludowy ansambel (SLA) swóju wersiju powěsći wót serbskego krala. Pśisamem styri tysac luźi jo se ten spektakel woglědało. Tradicionelnje jo se skóńcyła noc powěsćow z kšasnym wognjopraskotom.

Serbskorěcny późěl jo był wjeliki. Wótergi jo było we tom programje wěcej serbskich sadow za sobu. Su ale wšykno tak wugótowali, až kuždy móžo slědowaś a rozměś. Akceptanca za serbsku rěc pla pśiglědarjow jo wjelicna była.

Z kusom „Naźeja“ jo se lětosa triologija wót serbskego krala Prebisława dopołniła. Serbski kral jo wumrěł ceło na kóńcu kusa, zaštapjony wót złosnego Wuža. Ale něcht se pomsćijo. Tšašny błysk derijo krotko pótom do Wuža a teke wón jo njabogi. Pótakem jo na kóńcu pat-situacija: dobry kral a zły kral stej wobej njabogej. Wobej stej pak zawóstajiłej góle, wót Wuža njejo hyšći naroźone, ale jo we žywośe złeje kralowki Wódy. Wóna jo manźelska Wuža a źowka Nykusa, kótaryž we tom jadnanju teke swóje graśa grajo.