Nowy Casnik jo pisał we wudaśu wót 14. měrca 1992, až jo se nowy serbski chor w Chóśebuzu załožył. Jomu se groni „Łužyca“ a wón jo zachopił z pěśimi spiwarkami a styrjomi spiwarjami. Iniciatorka Marja Elikowska-Winklerowa jo chor až do lěta 1994 nawjedowała. Pó jeje wótejźenju stej cłonka chora, muzikowa pedagogowka za wiolinu na Chóśebuskem konzerwatoiju, Lubina Žurec-Pukačowa a muzikaŕ Klaus Hantschel (†) pśewzełej muzikaliske wjednistwo.

Wót lěta 1998 jo Lubina Žurec-Pukačowa wšo pśewzeła. Ako sobuzałožarka jo naše zamóžnosći a naše słabosći derje znała a tak jo naš chor wjelgin wuspěšnje dalej wuwijała.

W casu našogo wobstaśa jo se tejerownosći cłonkojstwo chora pśeměniło. Młoge su wótejšli, druge su pśišli. W lěśe 2005 jo pśewzeła Milena Stockowa organizatoriske nawjedowanje chora.

Pó casu jo ze styrigłosnego chora nastał tśigłosny žeńskecy chor. Někotare lěta pak smy zasej styrigłosny chor, a my smy wjelgin gjarde, až zasej muske z nami sobu spiwaju a samo někotare solo-spiwy wobkněže!