Z Wjerbna/Werben. Gaž źiśownja „Pusteblume“ kužde druge lěto – a to južo 20 lět! – swój źiśecy kokot swěśi, jo to skóro taki wjeliki ruš, ak by wjerbańska młoźina łapanje kokota tych wjelikich pśewjadła. To jo napšawdu wejsny swěźeń. A tak jo to było teke sobotu, 20. septembra. Wót źiśownje jo dłujki pśeśěg chopił maršěrowaś do směra Seydlitzojc kněskego doma a dwóra. Samorozmějucy jo wognjowa wobora pśeśěg profesionelnje pśed awtowym wobchadom wobšćitowała a dujaŕska kapała „Strobicańske gerce“ jo źiśecy pśeśěg muzikaliski pśewóźowała. Mimo wótkubłaŕkow jo nagromadu 46 źowćow se serbski woblacone wobźěliło, ta nejmłodša z dwěma lětoma a teke źowća z horta až do drugeje rědownje. A se wě, 20 swětosnje woblaconych gólcow ze swójimi kołowymi kónikami jo źowća pśewóźowało. Wótkul ga maju Wjerbanarje tak wjele źiśecych swěźeńskich drastwow? To by zawěsće sebje jaden abo drugi gósć pšašał.