Jo, to kradu nadpadnjo. Tłusty wón jo, ten Serbski kulturny casopis Rozhlad za julij a awgust. A což jen połni, to jo mjazy drugim njewšedna kopica basnjow. Jich jo źaseś! Górnoserbske basni namakajomy wót sedym awtorow a awtorkow. Krotko citěrowaś comy gnujuce linki z basni „Brunica“ studentki Marie-Charlott Čornakec: „... domizna njej’ domizna./Cuzy přińdu poslednja./Do zemje so zažeru,/ hłubšo hač jich rowy su.“ Jano jadna dolnoserbska baseń jo pódla – z titelom „Słowny raj“- z pjera Źilki.

Komentar na zachopjeńku wudaśa jo pśinosował Hync Rychtaŕ. Wón se žycy, až na pšawe pisanje serbskich mjenjow se źiwa, tek ako znamje respekta, a až zewšym se pódaju serbske mjenjowe warianty. Zajmny interview w dolnoserbskej rěcy cytamy wót Justyny Michniuk. Wóna jo se rozgranjała z jadneju šlodaŕku za drastwu odrinych Serbow w Cyltowje. Wójna a do togo industrializacija stej we odrinem regionje tradicije znicyłej. Tak ma šlodaŕka Cordula Bahro se śěžko, pódpěru za swóju ideju wóžywjenja teje drastwy dostaś, jo nadalej samostatna wójowaŕka. Mjaz drugim jo se jej raźiło, AG „drastwine źiśi“ załožyś.