Z Města/Cottbus. Zda se, až słyšyš šwarkotanje žwałkow, gaž cołny na nich se hympju, słyšyš kśiki rybnicow, cujoš wětšyk w swójom woblicu a coš stupiś do teje błyskotateje, jasneje wódy... Tak se zawjeźo woglědaŕ tych wobrazow do cowanja – do wobmanjecych wizijow wót górnistwowego naslědnego jazora, ga pśichodnego Pódzajtšnego jazora. Pśed pěś lětami jo firma Leag zachopiła z pówódnjenim teje něgajšneje brunicoweje jamy. Z 140 milionami kubiknych mejtarjow sprjewineje wódy jo se mjaztym dojśpiła wěcej ako połojca pśedwiźonego finalnego wolumena. Wjele diskusijow dajo wó wuwiśu togo jazora – a teke wjele wizijow, ako pokažo wósebna wustajeńca z titelom „Pód-zajtšny jazor – wuměłske wizije“, ak jo se srjodu tyźeń na tśeśej etažy Měsćańskego muzeja wótwóriła. Titel wustajeńce jo był teke titel nimsko-pólskego pleinaira, kenž jo se wótměł wót 1. do 3. junija 2023 w Barbuku. We tom ramiku su te wobraze nastali. Jo był mjaztym jadnasty gromadny pleinair mólaŕskeju kupkowu „Oase Maltreff“ z Picnja a „Astry“ z pólskeje gmejny Świdnica – z kuždeje kupki jo se wósym mólaŕkow wobźěliło.