Z Chóśebuza/Cottbus. Zachadny stwórtk jo Maśica Serbska na swóju lětosnu głownu a wólbnu zgromaźinu do Serbskego domu pšosyła. Lětosny 30. jubilej su cłonki dolnołužyskego wótźělenja Maćice Serbskeje z małym bufetom a zajmnymi rozgronami swěśili.

Mimo togo jo na zachopjeńku dnjownego pórěda pśednosk Lucie Loichenojc stojał. Wuknica 10. lětnika na Dolnoserbskem gymnaziumje jo łoni swójo fachowe źěło wó Nowem Casniku pisała. W toś tom 25-bocnem pismje pód titelom „Nowy Casnik: Cora – Źinsa – Witśe“ jo wóna wudaśa Casnika z casa Miny Witkojc a aktualne wudaśa na wšakorakich rowninach pśirownowała. Ceły referat jo wóna do wuběźowanja wó myto Bogumiła Šwjele wótedała, což jo pśedwiźone za wuknice a wuknikow Dolnoserbskego a drugich gymnazijow w Dolnej Łužycy, kenž wědomnostnje se zaběraju ze serbstwom na wšakich pólach. Za cłonkow Maśice jo Lucie Loichenojc swójo fachowe źěło krotki wustnje zespominała a pótom stej pśedsedaŕ Maśice dr. Pětš Šurman a pśedsedaŕka Maćice dr. Anja Pohončowa jej myto Šwjele swětosnje pśepódałej.