Irene Teichmannowa póchada z wokoliny Złego Komorowa a se zaběra ze swójeju domownju we swójim knigłowem rěźe wó Łužycy. Kóńc 2023 jo wujšeł drugi źěl we tom rěźe, z titelom „Sandland – Ein Niederlausitz-Lesebuch“.

W casu koronoweje pandemije njejo mógała awtorka, daloko pśec wót jeje domownje bydleca, drogowaś, aby za nju běłe flaki na kórśe toś teje krajiny wuzgóniła. Ale na jeje regalu su knigły we wjelikej licbje na to cakali, łužyske drogotki zachadnych a źinsajšnych casow ako teke poetiske słowa wó njej wótekšyś. Pótakem zwěžu jeje nazgónjenja, mysle a rešerše z tekstami wšakich awtorow, mjazy nimi Theodor Fontane a Mina Witkojc, etnologow a teke wurězki z historiskich žrědłow a casnikow.

Wótrosła we jsy Kóšyna (Großkoschen), jo awtorka ze serbskim do kontakta pśišła: Jo camprowała, dwójorěcne tofle, how a tam ga jo burowku w serbskej źěłowej drastwje wiźeła. Rowno dla togo jo toś tu tematiku do knigłow zapśěgnuła. We nich namakajośo 30 kapitelow k wšakorakim temam, kenž su krotko a słodko napisane a daju se lažko cytaś.