Z Myšyna/Müschen. Sobotu, 10. februara, jo mógała młoźina z Myšyna hyšći pśi nejrědnjejšem słyńc- nem wjedrje camprowaś. Źeń pózdźej, k swójim 115. zapustoju, pak njejsu taku gluku měli. Pśed trajucym dešćom su se schowali wejsanarje a gósći w bejnje połnjonem „Stoppojc“ gósćeńcu abo pśipódla, na dwórje pód kšywom. Młoźina pak njejo dała se móliś wót dešća, jo južo pśed wumaršěrowanim w gósćeńcu pógóniła swóju dobru myslu, a teke toś tu woglědarjow, z głosnym spiwanim a rejowanim k rytmam kapały. Pitśku pózdźej, ako jo planowane było, jo 23 zapustowych pórow pó krotkej runźe wokoło gósćeńca na dwórje maršěrowało, aby se dało wót fotografa wótmólowaś. Akle krotko do fotografěrowanja su młode žeńske a muske swóje pyšne pśedešćniki do rukow drugich dali, kótarež su wósebnje rědne drastwy pśed dešćom šćitali. Toś te su pózdźej zaměnili z plastikowymi pśewidnymi dešćowymi płašćami, aby pyšne kóšule, běłe šorce a nawušywane cypjele derje wiźeś byli. Nejpjerwjej raz jo zapustojski pśeśěg na kśicowanišću pśi Wětošojskej droze zastajił.