Wokoło gód som był ze śěgom RE11 Nimskeje zeleznice mjazy Wórjejcami a Lipskom ducy. Na jězdźe slědk do Wórjejc som glědał na wobrazowku nowego wagona. Až do jězdnego źěla na teritoriumje Bramborskeje jo wšo jano nimske było, kaž pśecej. Naraz pak som wiźeł něco cele njezwuconego za sobujězdźarjow śěgow, źe nimsko-serbske pomjenjenja stacijow.

Njemało som se źiwał, ako som wumarkował, až su toś te dwójorěcne pomjenjowanja na stacije zwenka pśipóznatego serbskego sedleńskego ruma wobgranicowane: Lauchhammer/Łutow, Ruhland/Rólany, a Hosena/Hóznja. We Łutach, źož na pśistupnišću tofla z napismom „Lauta/Łuty“ stoj, pak jo był zasej kóńc z teju dwójorěcnosću, lěcrownož stej hyšći slědowałej wjas Čorny Chołmc (Schwarzkollm) a město Wórjejce.