Z Města/Cottbus. Na prědnem gódownem swěźenju 25. decembra smy swěśili pó zwuconej tradiciji zeger 10:00 serbsku gódownu namšu w Serbskej cerkwi w Měsće. 58 namšaŕkow a namšarjow zbliska a zdaloka jo pśichwatało, aby zgromadnje słyšali to gódowne tšojenje a spiwali serbske gódowne kjarliže. A to jo se stało we wjelgin swětocnej atmosferje. Ku tej stej teke pśinosowałej gnujuce spiwanje Dolnoserbskego Seksteta a rědne graśe na orgelach. Liturgiski nawjedował jo namšu baršćański serbski faraŕ Tobias Pawoł Jachmann. Prjatkował jo serbski lektor dr. Hartmut S. Leipner na tekst ze Starego testamenta, ako stoj we drugich knigłach Mojzasa we drugem stawje, te werše 1-10. Wopśimjeśe prjatkowanja jo było to, až se stawizny wóspjetuju, teke w bibliji. Jo šło wó źiśetko, ako jo se wusajźiło do Nila, dokulaž tegdejšy kral 1200 lět pśed naroźenim Jezusa jo južo raz wšyknym žydojskim gólcykam wu-smjerśiś dał. A pśi póroźenju Jezusa jo to było rowno tak. Ale pósołstwo naźeje jo było, až Bog ten Kněz jo tam a Bog ten Kněz jo pśichod a wumóženje: „Njebójśo se, lej, ja som z wami kuždy źeń, až do kóńca togo swěta.