Mamy tužnu powěsć z Janšojc. Dnja 1. januara1931 roźona Lizka Měškowa by swěśiła něnt swój 93. narodny źeń. Gódy 26. decembera jo zemrěła. Zakopowanje buźo na janšojskem kjarchobje stwórtk, 11. januara 2024, zeger 11:00.

Lizka Měškowa jo wótrosła na burskem dwórje w Janšojcach pla Nikelojc starjejšeju, starego nana a tejki. Wóni njejsu žedne brjogi měli, jo pśecej wulicowała, su byli krowkarje. Jo měła staršu sotšu Lenu. Wót małego su na burskem pomagali, a wšednje su serbski powědali.

Tužne dopomnjeśa jo měła na wójnu a teke na jeje kóńc, gaž su musali až do Halbe wuběgaś. Lizka Nikelojc jo wuknuła pla ceptarja a kantora Hermana Worcha. Lěcrownož jo było to serbske zakazane, jo wón źiśam wšake słowka hyšći nawucył a jo z nimi teke serbski spiwał. Lizka jo pó wósym lětach šule dejała wóstaś doma a pomagaś na burskem, lěcrownož by rada něco druge wuknuła.

1951 jo šła ze sotšu do Chrósta w Górnej Łužycy na kurs, aby wuknułej serbski cytaś a pisaś. Za to stej jeju wabiłej Manfred Petzold a Gerat Hantška. Zasej doma slědk stej mógałej to serbske wěcej pódpěraś. Jěsno jo Domowinje pśistupiła a jo jeju pśecej zwěrna wóstała.