Z  Gołbina/Gulben. Malsne a pilne su byli sobotu, 11. nowembra: Wósym žeńskich jo se dało we wejsańskem domje w Gołbinje do źěła, a to z nitkami wšakego materiala, z wałmy, z bałmy abo śańkučke wušywańske nitki. Wšykno jo se z wjele šykom a wuměśim pśeźěłało.

Młode źowća a žeńske su wušywali na swójich rubiškach abo kóšulkach a su se rozgranjali wó wšakorakich suknach, nitkach a mustrach.

„Tak šyboco se samske pśěźeno w swětle tšochu swětlej. Musyš jano na směr wušywanja źiwaś.“ Tak su wšykne ze zagóritosću něco pśiwuknuli.

Pśi lasnem kleplowanim (Klöppeln) jo nastała gódowna gwězda, šal jo se wutkał, pśi pśěźenju z někotarymi barwami jo nastała luštnje pisana nitka.

Rownocasnje jo se wótměł workshop za mólarjow ze Šulu za dolnoserbsku rěc a kulturu, pód nawjedowanim Gabriele Gitteloweje. Mólarje su skicěrowali, fotografěrowali a su wobraze z tušu zgótowali. Wuměłske twóŕby su hyšći pśed kafejownju pokazali a wobźiwali. Pó wopyśe wšakorakich tykańcow a kulkow z jětšoweju jěšnicu a sam nagótowanym šmałcom jo wóstał cas za rozgrona.