Z Rogozna/Willmersdorf. Zachadny kóńc tyźenja jo se teke rogozańska młoźina šwignuła na kónja abo do drastwy. Łapanje kokota jo se tradicionelnje wótměło pśi suwanišću a pěś rejtarjow jo kśěło wuzgóniś nowego žnjownego krala. Źaseś źowćow jo jim pśi tom pśiklaskało a jich pódpěrowało.

Nježlic až jo se kokot zachopił, jo se młoźina zmakała, aby zběrała zelene za wěnce a wuwiła swóju wósebnu žnjownu kronu. Toś ta krona wobstoj ze wšakich sortow trajdy, z wowsa, žyta a pšenice, ale teke z dubjanego lista. Trajda se kužde druge lěto wobnowijo.

Rogozańska młoźina jo ga dostała pódpěru ze Žylowa, wótkul stej drožka a drožkaŕ pśišłej. Na tej drožce jo ten sobu jěł, kenž jo zagronity za powjesenje kokota a jogo pomocniki, kótarež pingely pódaju. Za tśoch wót nich jo to było prědny kokot, kenž su dožywili. Jich jo se južo kóńc januara, k zapustoju do młoźinje pśiwzeli.

Gólcy su pśi toś tom górucem wjedrje derje wuźaržali, dokulaž pśi suwanišću njedajo za rejtarjow žeden chłodk a słyńco jo było na tom dnju njezmilne. Źowća su mógali se pód za nje stajonym stanom wochłoźiś.