Z Chóśebuza/Cottbus. Dirigěrowaś a nawjedowaś jaden chor jadnab 27 lět – to drje něco jo. Chto take cyni, wě, wjele źěła, wjele proce a wjele casa w tom štycy, co to wót jadnogo pomina. Jolic comy to kradu wěźeś, zgóniś, dejmy wopšašaś jadnu žeńsku, ako jo wjele lět bydliła w Chóśebuzu a kótaraž jo něnto ze swójim cłowjekom Jaroslawom w Budyšynje doma. Chtož se bližej wuznajo ze serbskimi chorami, ten zawěsće wě, wó kótaremž jo to grono.

To jo Lubina Žurec-Pukačowa, ako jo južo wót lěta 1996 wuměłski nawjedowała a dirigěrowała znaty dolnoserbski chor „Łužyca“. Załožyli běchu jen 1992 žedne rozbuźone spiwaŕki a spiwarje – mjazy nimi Werner Měškank, Christina Kliemowa, Marko Hantśik a Milena Stockowa. Nejpjerwjej jo to spiwanje nawjedowała Maria Elikowska-Winklerowa a za tym krotki cas Lubina Žurec-Pukačowa a Klaus Hantšel gromaźe. Pón jo ta žeńska 1996 sama pśewzeła wažny amt ako dirigentka. Ako studěrowana muzikowa pedagogowka a ako spiwaŕka w znatej górnoserbskej spiwnej kupce „Sprjewjan“ ga njejo to było za nju ceło nowe a cuze. Wuknuś pak jo musała – pśi kuždej probje a pśi kuždem wustupje.