Frank Petzold pśi motorje młyna.Bantowa reja na jawišću pśi tšupcańskem młynje. Foto: A. GünikerowaNowoniwańska młoźina jo tradicionelnje rejowała. Foto: Th. RattkeWoglědarje su pśijěli z cołnom, padlowańskim cołnom a kólasom.Frank Petzold, młynikaŕ, pśi reji. Fota: Peter BeckerZ Łužyce/Lausitz. Swětkowne pónjeźele jo tradicionelnje wótwóriło jadnab 700 młynow swóje źurja. We młynach su se kśidła abo wódowe kólasa wjerśeli a gósći su byli pšosone na woglěd a małe swěźenja, a to wšykno ku góźbje nimskego dnja młynow. Toś ten źeń wuwołajo kuždy lěto Nimska towarišnosći za młynowu wědu a zdźaržanje młynow (Deutsche Gesellschaft für Mühlenkunde und Mühlenerhaltung), lětosa južo 30. raz. Centralnje wótwórili su te młyńske swěźenje w Nordrhein-Westfalskej, pśi srjejźnem a wjerśeńskem młynje Büren. Teke pla nas we Łužycy su młyny swóje wrota wótcynili a woglědarjam zajmny a wjelebocny program bitowali. Cil togo młynowego dnja jo, historiske młyny, kótarež su źěl kulturnego a techniskego derbstwa, šćitaś a zdźaržaś.