Z Rownego/Rohne. Ku góźbje 23. šlachtowańskego swěźenja jo Njepilic dwór swóje źurja šyroko wótcynił. Dwě lěśe su musali gósći se zbyś woblubowaneje jěze šlachtowańskeje platy: „Prědny raz smy zasej pśemógli z našym póbitowanim gósći spokojiś“, jo gronił pśedsedaŕ spěchowańskego towaristwa „Njepilic dwór“, Manfred Nickel. Proca cełego tyźenja jo se wupłaśiła. Wót pónjeźelego do soboty jo kuždy źeń wěcej ako 30 cłonkow towaristwa a pilnych pomocnikow ze jsy zabrane było. Su šlachtowali tak, ako pjerwjej na burskich dwórach we zymjem a teke pód šćitanym motom towaristwa „Kak jo to bylo - Wie es einmal war“. Su póbitowali kšupowu a guscynu jětšowu jěšnicu, warjone měso we wšakich wariantach, měsowu a jětšowu jěšnicu, sekane měso, šmałcowe měso a placo. K tomu jo dało kisały kał z Błotow a parjecu měsowu jušku. „Naše recepty smy w zachadnych lětach tak daloko stabilizěrowali, až šmek našych wuźěłow pśecej wobstawny jo. Zakłady za to smy wót našogo něgajšnego cłonka Dietera Redda wobchowali, kótaryž jo se z tym derje wuznał“, jo Manfred Nickel k wěsći dał.