Z Janšojc/Jänschwalde. Wjednica muzeja Nadine Adamowa jo měła za muzejowu noc ideju z luštnym programom cełu familiju wót góleśa až k starkej a k starkemu rozwjaseliś. Koncept jo se zglucył, na muzejowem dwórje jo se mjerwiło z luźimi, z młodymi, ze staršymi, a wše su měli dobru lawnu a se rozwjaselili dla pśedstajenjow. Nejpjerwjej su źiśi ze źiśownje „Lutki“ w Janšojcach Pipanojce pokazali program. Liselotte Kotzurojc, Katharina Richterojc a Konstantin Richter su wuwitali pśiglědarjow a su rozkładowali, chto lutki su byli. Liselotte Kotzurojc jo groniła: „Symboliski za mě źiśownje stoj how Konstantin Richter ako naš lutk. Katharina Richterojc pokazujo serbsku swěźeńsku drastwu, ako symbol Witaj–projekta a woplěwanja nałogow w našom domje.“ Wótkubłaŕka Vivien Krügerowa jo serbski rozkładowała jadnotliwe źěle serbskeje drastwy a Katharina jo se k tomu šykownje wjerśeła. Konstantin Richter jo wulicował, co se hyšći stawa w źiśowni: „Nałogi, kenž kužde lěto woplěwamy su na pśikład ptaškowa swajźba dnja 25. januara, pón camprujomy.