Z Janšojc/Jänschwalde. We wšakich jsach we našych stronach pyšnje luźe swóje dwóry ze starym serbskim dwórowym mjenim. Wótergi jo se to za cełu wjas organizěrowało, nanejmjenjej za tych, kótarež to kśě. We wjele dalšnych jsach su entuziasty serbskego derbstwa a serbskeje rěcy se sami dali gótowaś taku toflu, sami zapłaśili a se napórali. Teke w Janšojcach jo to južo wiźeś. Něnto dej to byś pórědna wěc, a kuždy, kenž co, dej pódla byś. Togodla se how zmaka pśigótowańska kupka za to pśedewześe. W Serbsko-nimskem domowniskem muzeju su cłonki teje kupki se zmakali pśedslědnu srjodu. Wóni su radne źěło na se wezeli. Nejpjerwjej su pśigótowali lisćinu, źož stoje wšykne dwóry teje jsy a teke, komu wóni słušaju. Pśiduca kšoceń jo była, až su ganjali pó jsy, su pšašali wobsejźarjow. Njocoš pódla byś? To su pšašali a teke zběrali a napisali stare mjenja tych dwórow. To njejo zewšym tak lažko! Cesto dosć jo znate, kak se groni někakemu dwóroju. Tja, ale kak se to pišo? To jo to jadno.