Ze Smogorjowa/Schmogrow. Z wjelikeju suchotu a wusokimi temperaturami stej se julij a awgust zapisałej do powěsćow. Trajdowe žni su dawno mimo – wó wjele jěsnjej a z nic rowno spokojecym wunoskom. To by była za luźi něgajšnych casow, kótarež su se wót togo žywili, zawina wjelikich starosćow. Kokot jo był za nich symbol płodnosći, garant za dobre žni. Gaž su byli póla wótežněte, jo musał stary „pśetrjebany kokot“ swójo městno zawóstajiś nowemu. To jo dejało zawěsćiś dobre žni na druge lěto. Žnjowne nałogi kołowokoło kokota su se wobchowali. W Smogorjowje se woplěwa mimo „łapanja kokota“ mjenjej znaty „zabijanja kokota“, kótaryž ale jo drje historiski wó wjele staršy. Něga surowy nałog, pśi comž jo se kokot schował w glinjanem gjarncu abo w snopje. Gólcy ze jsy su pón musali zapópadnuś kokota, kótaryž jo wuběgnuł a nic naslědku jog´ zabiś z cepami. Wóstało jo wót starego nałoga dosć mało. Mjaztym pśiglědujo kokot tomu tšojenju z wěstym wótstawkom. Źěło z cepami pak jo kjarlam wóstało.