Z Blunja/Bluno. Ceły maj a tejerownosći swětki wjerśi se na jsach w Łužycy wšo wokoło majskego boma. Te jadne su jen stajali, te druge juž pušćali. Teke w Blunju jo majski bom dłujka tradicija, wulicujo 83-lětny Helmut Kurjo, wuběrny znajaŕ serbskeje rěcy a nałogow. Do 1. maja su stajili w Blunju jadnab 35 mejtari dłujki bom, zešrubowany z dweju źělowu a tam a zas pśi njom stražowali, až se njepódrěžo. Jo až do slědneje soboty teke pśetrał a był wótdaloka wiźeś. Kužda wjas ma swóje tradicije. Wósebnosć w Blunju jo, až njepowjesaju na bomje zelene girlandy, ale drjewjanu kśicu z pěś wěncami a cypjelami. Zwjercha dej wisaś ten wětšy wěnc a nižej, na styrich bokach styri mjeńše. Sobotu tyźeń su majski bom pušćali. Za to jo se wjele narskich luźi pśinamakało. Rědnje, až jo wejsna młoźina aktiwna. Tyźenje do togo su źowća a gólcy se zmakali a zwucowali wšake reje, aby se na swěźenju derje prezentěrowali. Źaseś pórow jo se na kóńcu sobotu nastupiło. Źowća wujšpurne, rědnje zwoblekane a wurožkowane. Styrim žeńskim jo Helmut Kurjo wukazował.