W lěśe 1957 roźona Martina Golašojc jo wótrosła ze starjejšyma, stareju mamu a starym nanom kaž teke sotšu a bratšoma na serbskem burskem dwórje we Wjerbnje. Jo lubowała to burske źěło a cesto pśi tom pomogała. A teke z domacnymi zwěrjetami ako kóckami a psom jo se rada grajkała. Rownož až su póstarše luźe tencas mjazsobu hyšći serbski powědali, z tymi źiśimi pak nic tak wjelgin. A teke we šuli njejo se tencas we Wjerbnje serbska wucba póstajiła.

Pón pak jo pśišła Ruth Mroskojc, docentka na Serbskem wucabnikojskem wustawje w Budyšynje do Wjerbańskeje šule. A pón su załožyli spiwańsku kupku, kótaraž jo teke serbske štucki spiwała, rownož až njejsu serbski wuměli. Ruth Mroskojc pak jo jim te teksty wucyła a teke za Martinu napisała serbsku moderaciju. A z tym su měli wjeliki wuspěch. Samo w Budyšynje su zgłosyli take štucki, z cymž su měli wjeliki wuspěch.