Z Lubnjowa/Lübbenau. Gano su organizěrowali jatšownu źěłaŕnicku w zmakanišću „GLEIS 3“. Za tym jo stojał projektowy běrow „Lübbenaubrücke“. Team wokoło Marianne Nowakoweje (Noack) a Gabriele Seewaldoweje jo dalej dawał, což wě wót technikow pyšnjenja jajow. Pódla su byli wuběgańce z Ukrainy. Pódpěrowałej stej to cełe pśestajaŕce, kótarejž stej měłej pitśku wójowaś z terminologiju kołowokoło jatš a jajow. Weto jo se wšo raźiło.

Pśišła jo teke Iryna Wynychenkowa a jo z měrneju ruku źěłała z pjeru, jo spórała wšake wjelkowe zubki na to jajo. Wóna jo 19 lět stara a študěrujo to planowanje město na uniwersiśe w Kiewje. Pśez kooperaciju chósebuskeje uniwersity BTU z teju ukrainskeju wusokeju šulu se raźijo ta dalokowucba. Wóna jo groniła: „Pór dnjow pawze jo było, dla wuběgowanja z Lwiwa do Waršawy a dalej do Barlinja z maśerju, sotšu a śotu. Dnja 11. měrca smy pśišli do Lubnjowa. Smy dostali priwatne bydlenje pśez pomoc pśiswójźbnych, źož se pśiwucujomy na to žywjenje w Nimskej.“ W lichem casu wóna kólasujo pó Błotach a groni: „Mě se zda, až w Nimskej kuždy ma kólaso. To wu nas njejo tak rozšyrjone“.