Z Chóśebuza/Cottbus. Wót diskusije, lěc deje jano serbske muske byś chwalone w serbskej hymnje abo lěc deje teke žeńske byś na někaki part wobspomnjete, jo Nowy Casnik južo pisał. Slědnu srjodu jo była diskusija wót togo, „Serbska hymna a Dolna Łužyca“ pśi „Serbskem bliźe“, kótarež Serbski muzej organizěrujo. Źaseś luźi jo pódla było na městnje, styri dalšne su se na digitalnej droze wobźělili. Gósć jo był dr. Anja Pohončowa wót Maćice Serbskeje, ako jo zestajiła górnoserbski tekst hymny „Rjana Łužica“ wót Handrija Zejlarja a jo wuźěłała te změny w běgu lětźasetkow, teke za dolnoserbski pśełožk a jo warianty pokazała. W rozgronje jo šło wó to, lěc móžo se ten tekst scełego pśeměniś. Handout Anje Pohončoweje jo drje pokazało, až jo se to južo pór raz stało. We tuchylnej diskusiji zwětšego wó to źo, lěc daju se žeńske zapśěgnuś do wopśimjeśa hymny, a na kaki part. W dolnoserbskem pśełožku se to južo cyni: tam jo lažko spiwaś „...och, gab luźe stanuli“ město „...och, gab muže stanuli“.