Z Miłoraza/Mühlrose. We tej jsy njejo tuchylu wšykno tak lažko. Weto mógu se wobydlarje dopominaś na to, což jich zwěžo. „Wažne jo pśecej, až jaden wiźi teke to, což zwěžo pódla togo, což źěli luźi. To su zgromadna historija, serbske kórjenje a kśesćijańska wěra“, jo gronił faraŕ Jörg Michel njeźelu pó nabóžninje, źož jo se pśepódało to swětło měra z Betlehema w Miłorazu. Wón tuchylu zastupujo faraŕku Malinkowu w slěpjańskej wósaźe. We małej runźe su gromadu stupili w towaristwowem domje, su bjatowali a spiwali, teke kjarliž „To jo ta rjana gałuzka“ w slěpjańskej serbskej rěcy. Konfirmand Till Kowalik (Kowalick) jo pśinjasł to swětło měra do Miłoraza. Teke do drugich jsow slěpjańskeje wósady su zagronite njasli to swětło, do Trjebina, Rownego, Mułkojc, Brězowki, Źěwina, Lěska a do Cerska. „To swětło měra dej napóraś měr a wjasele. Swětło na zemju spóraś, to jo to centralne pósołstwo“, jo se Rosemarie Nowakowa wjaseliła. Wóna jo była šołtowka w Miłorazu wót 1978 do 2001, a pótom do 2009 wejsna prědkstojaŕka.