Ludowy žałowański źeń (Volkstrauertag), to jo njeźela do njeźele zamrětych. Wósebna njeźela njejo ten źeń wěcej za wjele luźi, wósebnje młodše generacije lěbda wěže, až taki źeń dajo. To drje ma z tym cyniś, až swětowej wójnje lažytej južo wjele, wjele lět za nami. Kaku relewancu stakim ma wopomnjeński źeń, źož wopory teju wójnowu stoje we srjejźi? K tomu ma se wšake pśispomnjeś. K jadnomu se spomnjejo na tom dnju na woporow namócy a wójnow powšyknje. A daś nicht njegroni, až njedajo wěcej wójnow na tom swěśe! Tek což nastupa naše serbske jsy, njamóžomy groniś až wót wójny nic wěcej njewěmy. Stara generacija znajo tšašnosći wójny hyšći ze źiśecych lět. W młodej generaciji jo młogi šeł Zwězkemu wójskoju (Bundeswehr), a jo se rozsuźił za njo ako źěłodawaŕ. Chtož jo na taki part pódla był w Afghanistanje abo drugich krajach, drje wě derje, kaki inferno wójna móžo byś.