Z Hochoze/Drachhausen. Naš lětosny wulět z kremserom jo nas dnja 12. oktobera wjadł až k pśelodowańskej ławce (Verladerampe) „Rampe 6“ a až ku „Tśim granicam“. Źeń do togo jo był kradu zymny a njespódobny. Weto smy se wupórali na wulět. My, to su cłonki hochoskeje Domowinskeje kupki. Smy se śople drastwy woblakli, a dosć prowianta sobu wezeli. Pśepšosyli smy gólnikarja Romeo Budera, wón jo zachopił tu jězbu na dwórje Fryca Wojta. Wulicował jo wón nam wót broncoweje doby w našych stronach a wót wobsedlowanja pśez Serbow.

Naša Hochoza jo pśisłušała pšuskemu źěloju Dolneje Łužyce. Kněski dwór njejo how był, ale wósadna wjas. Togodla mamy tudy rědnu a wjeliku cerkwju. Ako smy to wšykno zgónili, smy dalej jěli až ku „Rampe 6“. Jěźenje pó góli jo było wobśěžne za nas staršych. Togodla smy se rozsuźili za ceru pó Prjawozu, Smogorjowje a Bělinje. Teke na tej turje smy zgónili wjele rozwjaselecych tšojenjow wót něga a źinsa.