Som wósrjejź šulskich prozninow lěta 1965 zasej raz w Blejše, tej tradicionalnej bórkojskej kjarcmje. Źinsa ga jo slědne zmakanje Wejsnego kluba pśed tyźenjom swětocnosćow k 650temu jubilejoju prědnego pisnego naspomnjenja Bórkow.

Pśi tej góźbje dej se teke wjele serbskego we swěźeńskem programje, w historiskem pśeśěgu, pśi woplěwanju nałogow a w drugich zarědowanjach pśedstajaś. Kak derje a kak daloko jo južo wšykno pśigótowane a co dej se hyšći zwónoźeś we tych slědnych dnjach, stoj źinsa na programje togo wobradowanja. A to mě wosebnje zajmujo. Som źe na wšakich programach direktnje wobźělony.