Se wě, wažny zakład za to stej twóriłej Serbskej kazni w Sakskej a Bramborskej (september 1950), wósebnje pak artikel 11 wustawy DDR wót oktobra 1949. Z tym pak njejo było gronjone, až budu se rozsuźenja za Serbow napšawdu dopołniś. Zagronite luźe na wšakorakich rowninach w socialistiskem staśe su měli napśecej z rownopšawnosću Serbow swóje śěžkosći. Nutśikowna zwólniwosć a pśeznanjenje, něco za to cyniś, stej akle kšac pó kšacu rostłej. Lažčej jo pśecej było, na pśikaze wót górjejce cakaś. Cesto jo było tak, až su musali Serby wótnowotki zachopiś pśeznaniś a informěrowaś wó serbskich nastupnosćach, gaž su nowe luźe do zastojnstwa pśišli. To ga jo źins hynac njejo. W swójich knigłach „Sorbische Interessen und staatliche Minderheitenpolitik in der DDR“ (2016) som dopokazał, až jo był pśinosk Serbow wó wjele wětšy ako smy se to doněnta myslili, ramikowe wuměnjenja narodnostneje, to groni mjeńšynoweje politiki wuforměrowaś a ju do statka stajiś.