W Žylojskej kita „Mato Rizo“ su wšykne pilne byli. Źiśi su sami majski bom stajali, jano z pomocu jadnogo dorosćonego. Starjejše su wili girlandu za majski bom. Swěśili su ze spiwanjami a dobreju Anamarju. Wótkubłarki su spenděrowali kafej a mazańc. 
Nalětny nałog stajanja majskego boma jo wjelgin woblubowany. Pśisamem we kuždej serbskej jsy jaden stoj. Wótergi samo wěcej, maju ga na pśikład w Małem Limbarku swójski bom. Teke te wejsne źěle města Chóśebuz maju swójske majske bomy. Sobotu jo mógało se staś, až na jadnej droze sy musał wustaś, dokulaž z karu su jaden 20 mejtarjow dłymoki štom prěki abo pó droze transportěrowali. Teke trjekarje, połne z brjazowymi gałuzami a štomkami, su byli ducy.
Problemy su měli lětosa w někotarych jsach, źož su dostali dłujke listy z pokazkami wót Berufsgenossenschaft dla stajanja majskego boma.
