Z Prjawoza/Fehrow. Wjele luźi jo se w zachadnych tyźenjach wjaseliło, až naraz jo była taka pšawa zyma ako pjerwjej. Sněg a lod stej luźam byłej dobra góźba, z domu hyś, źož dłujko su nutśi sejźeli. Kak su se zyma, sněg a lod wustatkowali na rolnikaŕstwo, to jo Georg Ludwig wót prjawoskego agrarnego zawoda wulicował našomu awtoroju Georg Zielonkowskemu.

Gano jo se wjele sněga napadało, a do togo jo se kradu šło w Dolnej Łužycy. Jo ten dešć buram žognowanje był, jo wón mógł wurownaś deficity a brach wódy?

Zymska krajina jo drje była kšasna za woko, ale brach wódy njejo ten sněg wurownał. W slědnych tsich lětach jo konstantnje było pśesuche. Łoni njejsmy žednogo dešća měli w nowemberje a decemberje, akle pótom su byli „dešćowe fronty“, kótarež pak njejsu dosegali. To teke płaśi za sněg, ako smy měli na zachopjeńku februara: 25 centimeterow sněga, to wuglěda za wjele wódy. Zapšawym to pak wótpowědujo jano źaseś milimeteram wódy na kwadratnem meterje.

To groni, až ta mań sněga njejo buram nic njepśinjasło?