Z Dolneje Łužyce/Niederlausitz. Źiwny februar jo lětosa, žedne zapusty abo camprowanja drje njejsu. Tak jo slědny raz było w Drugej swětowej wójnje. Luźa to wobtužyjo, wšake su se togodla wumyslili někaki pokazk na wupadnjony zapust. Ako pśikład mamy how fota z Gołbina a Janšojc (dalšne impresije wót „zapusta“ su na tśeśem boce, z Kśišowa). Z Gołbina (Gulben) w gołkojskej gmejnje lazujośo w pśiducem wudaśu dlejšu rozpšawu. Telik južo źinsa: Njeźelu by pópšawem był zapust. Ten jo był kradu hynakšy a wjelgin małki: styri žeńske a dwě źowći – w serbskej drastwje a z lapu – su byli njeźelu duce. Su woglědali wšym tym 150 žywnosćam a chromam a su jim pśepódali mały dar ako źěk za pódpěru pśi zapusće. To jo było wšuźi wjelike wjasele. Sobotu a njeźelu su powjesnuli pśi dwórach pisany kostimy za camprowarje. Teke serbske kóšule su byli wiźeś.